Αυτοάνοσα νοσήματα! Πότε και γιατί εμφανίζονται;

Τα αυτοάνοσα είναι χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα λανθασμένα επιτίθεται στα ίδια τα όργανα και ιστούς που πρέπει να προστατεύσει. 
Ο ρόλος του ανοσοποιητικού συστήματος, είναι να προστατεύει τον οργανισμό από παθογόνους παράγοντες, όπως μικρόβια και ιούς. Φυσιολογικά, το ανοσοποιητικό όταν αντιλαμβάνεται την παρουσία ξένων στοιχείων, εξαπολύει αντισώματα και λευκά αιμοσφαίρια εναντίον των εισβολέων. Στα αυτοάνοσα νοσήματα ωστόσο, το ανοσοποιητικό σύστημα λανθασμένα αναγνωρίζει κύτταρα και ιστούς του ίδιου του οργανισμού, ως ξένα. Απελευθερώνονται έτσι αντισώματα έναντι των δικών του ιστών, που ονομάζονται αυτο-αντισώματα και επιτίθενται σε όργανα όπως ο θυρεοειδής, οι αρθρώσεις ή το νευρικό σύστημα. Ανάλογα με το όργανο που βάλλεται, εκδηλώνεται και διαφορετικό νόσημα. 

Η απώλεια της ικανότητας του ανοσοποιητικού να διακρίνει τα δικά του κύτταρα από ξένα στοιχεία, προκύπτει κυρίως μέσα από δύο μηχανισμούς:

• Απώλεια της φυσιολογικής μεταβολικής ισορροπίας του οργανισμού. 
• Υπερ-δραστήριο ανοσοποιητικό συστήμα.

Μεταβολικά αίτια των αυτοάνοσων νοσημάτων…

Διαφορετικά αυτοάνοσα νοσήματα, έχουν κοινά μεταβολικά χαρακτηριστικά. Άρα και κοινούς παράγοντες που προκαλούν τη νόσο. Ενισχύεται έτσι η άποψη, ότι οι διαταραχές σε επίπεδο μεταβολισμού, προηγούνται της εμφάνισης αυτοάνοσων. Είναι, δηλαδή, οι διαταραχές του μεταβολισμού που προκαλούν τα αυτοάνοσα και όχι το αντίθετο. Αλλαγές και διαταραχές του μεταβολισμού, συνδέονται άμεσα με την ανάπτυξη αυτοάνοσου νοσήματος. 

Μεταβολικές διαταραχές που είναι κοινές στα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως:

• οι ελλείψεις σε μικροθρεπτικά συστατικά 
• η αντίσταση στην ινσουλίνη 
• η διαταραχή του μικροβιώματος 
• η κακή αντιοξειδωτική κατάσταση του οργανισμού 

προκαλούν αλλαγές στη φυσιολογική σύσταση των κυττάρων του οργανισμού και δυσκολεύουν την αναγνώριση τους από το ανοσοποιητικό σύστημα.

Παράλληλα, οι ίδιες μεταβολικές διαταραχές προκαλούν υπερ-δραστηριότητα του ανοσοποιητικού, το οποίο παράγει αυτοαντισώματα και επιτίθεται σε δικά του όργανα και ιστούς, στα οποία δεν θα έπρεπε να επιτεθεί.

Μεταβολομικές Αναλύσεις…

Οι εξετάσεις μεταβολομικής εντοπίζουν τις ελλείψεις και τις μεταβολικές διαταραχές που είναι κοινές στην πλειοψηφία των ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα και καθοδηγούν το σχεδιασμό του θεραπευτικού πλάνου, με βάση το μοναδικό μεταβολικό προφίλ του κάθε ατόμου. Εφαρμόζονται στην αντιμετώπιση αυτοάνοσων νοσημάτων όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, η ψωρίαση, η ατοπική δερματίτιδα, τα φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (Crohn, Ελκώδης κολίτιδα), η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος. Αλλά και σε λιγότερο κοινά αυτοάνοσα όπως η λεύκη, το σύνδρομο Sjogren, η μυασθένεια, η πρωτοπαθής χολική κίρρωση, η αυτοάνοση ηπατίτιδα, το σύνδρομο Αδαμαντιάδη – Μπεχτσέ κ.ά.

Επιπρόσθετα, εφαρμόζονται σε ασθενείς με χρόνια νοσήματα (ασθένειες που διαρκούν πάνω από 3 μήνες), καρδιολογικά προβλήματα, διαβήτη, μεταβολικό σύνδρομο, νοσήματα του γαστρεντερικού, χρόνια κόπωση, παχυσαρκία, ενδοκρινολογικά προβλήματα, καθώς και για πρόληψη.

Το πλεονέκτημα των μεταβολομικών αναλύσεων, είναι ότι το αποτέλεσμα των μετρήσεων συνδυάζει τη γενετική ποικιλομορφία ενός ατόμου, με τις ατομικές επιλογές διατροφής και τρόπου ζωής, που διαμορφώνουν την τρέχουσα κατάσταση της υγείας του. Ο εντοπισμός και η διόρθωση των ελλείψεων, με τη χορήγηση θεραπευτικών δόσεων μικροθρεπτικών συστατικών, βελτιώνει τη συνολική κατάσταση της υγείας και την πορεία της νόσου των ασθενών με αυτοάνοσο νόσημα. 

Για να επιτευχθεί μια ουσιαστική βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής, πρέπει ο κάθε ασθενής να αντιμετωπιστεί ως μια μοναδική περίπτωση και να αποκατασταθούν οι μεταβολικές διαταραχές και οι ελλείψεις του οργανισμού σε βασικά θρεπτικά στοιχεία, που οδήγησαν στην εκδήλωση νόσου. Η φαρμακευτική αγωγή, η διόρθωση των ελλείψεων και η διατροφή του κάθε ασθενούς, πρέπει να προσαρμόζονται στο μεταβολικό του προφίλ. Κατ’ αυτό τον τρόπο, οι αλλαγές και οι βελτιώσεις διατηρούνται μακροπρόθεσμα. 

 
Τα αυτοάνοσα νοσήματα δε θεωρούνται πλέον άλυτες καταστάσεις υγείας που χαρακτηρίζονται από σταθερή επιδείνωση. Συνεχώς περισσότερα εργαλεια, προσθέτονται στη φαρέτρα μας για την αντιμετώπιση τους. Στοχευμένες ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διατροφή και στις ελλείψεις του οργανισμού μπορούν να επιφέρουν μακροχρόνια και σημαντική βελτίωση στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Πηγή: drtsoukalas.com