Άγιος Ταξιάρχης, Άγιος Ραφαήλ Μυτιλήνης.

Θρησκευτικός τουρισμός…

Η Μυτιλήνη είναι γνωστή για τον θρησκευτικό τουρισμό της. Απ’ όλη την Ελλάδα την επισκέπτονται για τον Άγιο Ταξιάρχη και τον Άγιο Ραφαήλ. Όπως καταλαβαίνετε δε θα μπορούσαμε να μην πάμε και εμείς σαν οικογένεια, αφού έχουμε ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο Ταξιάρχη. Σε Ι.Ν Παμμεγίστων Ταξιαρχών βαφτίστηκα, παντρεύτηκα και βάφτισα τον γιό μου.

Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος, Ειρήνη…

Παίρνοντας το δρόμο προς Θέρμη,  14 χλμ. από το λιμάνι και 3 χλμ. από τον οικισμό της Θερμής, βρίσκεται η Iερά Μονή Αγίου Ραφαήλ. Ο δρόμος είναι πολύ καλός και το μάτι σου χαζεύει με τόσους ελαιώνες. Πραγματικά, παντού ελιές θα δεις σε όλη τη διαδρομή. Οι θαυματουργοί Αγ. Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη είναι γνωστοί για τα θαύματά τους μέχρι και σήμερα. Εμφανίζονται ολοζώντανοι σε πιστούς είτε με τη μορφή καλόγερου, είτε ζητιάνου και τους δίνουν κουράγιο ή τους υποδεικνύουν να προσκυνήσουν και να επισκεφτούν το μοναστήρι.  Στην αυλή του ναού, υπάρχει αγίασμα, που βγαίνει από τα έγκατα της γης.

Λίγα λόγια για την ιστορία του…

Εκείνη την εποχή οι Τούρκοι κυνηγούσαν τους Χριστιανούς και εκείνοι κρύβονταν στο Μοναστήρι. Οι Τούρκοι έφτασαν στο Μοναστήρι και συνέλαβαν τον Ηγούμενο Ραφαήλ, τον Διάκονο Νικόλαο και τον πατέρα της 12 χρονης Ειρήνης και τους βασάνιζαν για να ομολογήσουν  που κρύβονταν οι Χριστιανοί. Ο Άγιος Ραφαήλ είχε κρύψει σε κρύπτη μία θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και ιερά σκεύη για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Όταν έφτασαν οι Τούρκοι λοιπόν, ο Άγιος Ραφαήλ τους είπε δείχνοντας και φιλώντας τον σταυρό του “εμείς Αυτόν προσκυνούμε και ποτέ δεν Τον εγκαταλείπουμε “. Εκείνοι με μεγάλη αγριότητα βασάνισαν τους Αγίους με πολλούς τρόπους… Της Αγία Ειρήνη, της έκοψαν το χεράκι της, την έβαλαν σ’ ένα πιθάρι και την έκαψαν μπροστά στους γονείς της. Στη Μονή σήμερα υπάρχει το πιθάρι όπου έκαψαν την Αγία Ειρήνη και τα οστά από το χέρι της. Καθημερινά στο μοναστήρι, αλλά και σε άλλα μέρη, γίνονται νέα θαύματα των Αγίων μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνη.

Άγιος Ταξιάρχης…

Συνεχίζοντας, πήραμε τον δρόμο προς τον Άγιο Ταξιάρχη. Απ’ το λιμάνι απέχει περίπου 40χιλ. και είναι έξω απ’ το χωριό Μανταμάδο. Ο δρόμος είναι κάλος. Βέβαια, αφού ανεβαίνουμε βουνό καταλαβαίνετε ότι έχει αρκετές στροφές. Εμάς ο μικρός ζαλίστηκε, οπότε κάναμε μια στάση για μία βουτιά στην παραλία μπροστά στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Φτάσαμε στο Μανταμάδο. Αφήσαμε το αμάξι στο χωριό και πήγαμε με τα πόδια στον Άγιο Ταξιάρχη.

Λίγα λόγια για την Ιερά Μονή Ταξιαρχών…

Ο Ταξιάρχης είναι προστάτης του Μανταμάδου και όλου του νησιού. Σύμφωνα με την παράδοση στα τέλη του 9ου αιώνα η Λέσβος, ήταν ένα πλούσιο νησί, με ανεπτυγμένο εμπόριο και πλούσιες οικογένειες και γινόταν συχνά στόχος πειρατών που αναζητούσαν χρήματα και λάφυρα. Σε μια τέτοια επιδρομή των Σαρακηνών στο χωρίο και τη μονή, ο Αρχάγγελος εμφανίστηκε και έσωσε έναν από τους μοναχούς, που ήταν και ο μοναδικός επιζών της μονής. Εκείνος παίρνοντας χώμα, που είχε ποτιστεί με το αίμα των μοναχών, και κερί έφτιαξε τη μορφή του «Ταξιάρχη», όπως πρόλαβε να την αντικρίσει. Η ανάγλυφη εικόνα που κοσμεί το εσωτερικό του Ιερού Ναού είναι μια από τις ελάχιστες ανάγλυφες εικόνες που υπάρχουν σε όλη την ορθοδοξία. Ο Ταξιάρχης είναι γνωστός για τα πολλά θαύματά του.

Ο Θεός και οι Άγιοι είναι πάντα αρωγοί μας!!